Als kind ging ik mee met mijn ouders naar mijn oom, die in de middelste van de drie Oranjeflats aan de Zeekant woonde. Dat alleen al voelde als een avontuur: hoog boven de boulevard, uitzicht op zee vanaf het balkon, en dan… die zwoele zomeravonden vol vuurwerk. Het Vuurwerkfestival in Scheveningen was voor mij magisch. Je voelde de spanning al in de lucht hangen als de zon nog net niet onder was. Beneden verzamelden zich tienduizenden mensen op het strand en de boulevard. Boven in de flat verzamelden zich meer ooms en tantes. En dan was daar het moment: de lucht barstte open in knallen, kleuren en rook.
Wat een feest was dat. Honderdduizenden mensen verzamelden zich op het strand en de boulevard – gezinnen, stelletjes, toeristen, Hagenezen en Hagenaars. Het was zogenaamd een landenwedstrijd. Ik nam het als kind bloedserieus. Duitsland tegen Italië, Spanje tegen China en natuurlijk als torenhoge favoriet: Nederland. Ik herinner me hoe ik als kind oprecht meeleefde met ‘ons’ land. Later hoorde ik dat de landen grotendeels erbij verzonnen waren, dat het allemaal marketing was. Toch een beetje een domper. Maar het maakte niets uit.
Het festival trok tussen de 400.000 en 500.000 bezoekers. Niemand klaagde. Niet over de drukte, niet over verkeer, niet over parkeren. Het hoorde erbij. Mensen stonden op het Kurhausplein, op de Pier, op de boulevard, in de duinen. Hele gezinnen, stelletjes, échte vriendengroepen. Toen werden we nog niet geterroriseerd door 12- en 13-jarig huftertjes die uit zijn op ellende. Scheveningen was in de zomermaanden dé plaats om te zijn.
Nu, als raadslid van Hart voor Den Haag, hoor ik het vaak: “alles is minder leuk geworden.” En nu is één van mijn lievelingsuitspraken: ‘Zo leuk als het vroeger was, is het nooit geweest,’ waarmee ik bedoel dat wij het verleden graag idealiseren. En hoe langer geleden, hoe leuker het wordt. Maar eerlijk? Sommige dingen wáren ook echt leuker. De sfeer op straat, de Strandrace, de Veronica concerten op het strand en vooral dat vuurwerkfestival. Dat gemis is niet alleen nostalgisch. Als het aan Hart voor Den Haag ligt krijgt Scheveningen zijn zomer terug en zorgen we dat het vuurwerkfestival terugkeert, in welke vorm dan ook. Ik ben weer voor Nederland.
Opiniestuk Coen Bom