Wederom faalt het WMO-beleid: zieke Gulnaz van 75 zit al maanden opgesloten in haar woonkamer!

“Waar gaat het toch zo ontzettend fout”, dat is de vraag die Hart voor Den Haag-raadslid Rita Verdonk als eerste stelt na het lezen van het trieste artikel in het AD over de 75-jarige oma Gulnaz die als het ware opgesloten zit in haar woonkamer. “Het is werkelijk niet te volgen hoe de WMO te werk gaat. Wat wordt hier nou gevraagd? Verlaging van een paar drempels, waardoor de tillift beter door het huis kan rijden én een aanpassing in de badkamer. Dat mevrouw ziek is, is al maanden bekend. Op welke grond(en) wordt dit dan geweigerd”?

Fractievertegenwoordiger Janet Ramesar van de SP begrijpt hier ook helemaal niets van en wil dan ook weten hoe een aanvraag tot en met af- of toewijzing bij de WMO in haar werk gaat. “Dit is mensonterend! Iemand kan maandenlang niet douchen vanwege een te hoge drempel in de badkamer en pas nadat zij door de brandweer met een kraan naar binnen is getild wordt er een ‘regisseur’ op gezet. Hoeveel van dit soort verhalen moeten we nog lezen voor er zaken veranderen? Half september voeren we in de commissie Samenleving een debat over de WMO en daar zal de SP ook zeker met hele kritische vragen richting de wethouder gaan komen”, aldus Ramesar.

Het is ook niet de eerste keer dat er via de pers wantoestanden, als gevolg van een weigerende gemeente naar buiten komen. Denk bijvoorbeeld aan die arme man zonder arm en benen, die dagelijks vele trappen op moest.
“Het is gewoon zo wrang dat eerst de pers, aan het woord moet, slachtoffers van het falende beleid met naam en foto in de krant en dat er dan pas vanuit de gemeente enige beweging kan komen. Dit is toch op z’n zachtst gezegd belachelijk”, vindt fractievertegenwoordiger Monique van Stuijvenberg van Hart voor Den Haag.

Er is aan de familie een woning aangeboden, maar het aanbod is dan een zgn. seniorenwoning, terwijl in het geval van mevrouw er een MIVA-woning nodig is, waarbij de deuren extra breed zijn en het sanitair toegankelijk voor tilliften en rolstoelen. Dat deze woningen schaars zijn, is duidelijk, dus ook op dit vlak is aanpassing en uitbreiding van bestaande woningen tot MIVA-woningen gewenst en noodzakelijk. Het beleid is er tegenwoordig op gericht dat familieleden mantelzorgers worden en ja, daar hoort ook bij 24-uurs zorg, een fatsoenlijke slaapplaats bij. Ook komt het zeer regelmatig voor dat een echtpaar, waarbij de ene partner ernstig ziek is, niet meer in een ruimte kunnen slapen.

Raadslid Verdonk besluit: “Uiteraard ga ik namens Hart voor Den Haag vragen over deze kwestie stellen en zullen we ook tijdens het debat over de WMO ons kritische geluid laten horen. Het moet nou maar eens afgelopen zijn met dat ambtelijke geneuzel. Dat Staedion welwillend is om mee te werken is mooi, maar dat de gemeente dit OOK tegenhoudt, absoluut niet! Wat Hart voor Den Haag betreft moet een woningcorporatie (in urgente situaties) sneller aanpassingen kunnen doen in een woning of buitenruimte.”

Lees hier onze schriftelijke vragen