Belang woningzoekenden

De bouw van twee torens naast Den Haag Centraal staat op losse schroeven. Ontwikkelaars stappen uit het Bellevue project, omdat het financieel niet meer rond te krijgen is nadat de Haagse raad de torens heeft ‘gekortwiekt’. 

Wij hebben steeds voor dit scenario gewaarschuwd en stemde dan ook als enige partij tegen het inkorten. De torens zouden 185 meter hoog worden met daarin in totaal 1.200 appartementen. Het was notabene de VVD van wethouder Mulder, die de hoogte met een aangepast voorstel naar beneden bracht tot 160 meter. Op voorspraak van omwonenden die een actieve lobby voerden. Met succes dus. We snappen de lobby voor eigen wijkbelangen, maar wie lobbyt voor het oplossen van de woningnood?

Bijvoorbeeld voor de steeds groter wordende groep mensen waarvoor we deze woningen wilden realiseren? Zij hebben geen belangenclub. Zij staan wel in de kou. “Deze raad dreigt de geschiedenis in te gaan als de raad die de woningnood in Den Haag fors heeft vergroot door op cruciale momenten cruciale projecten te dwarsbomen. Is dat een erfenis waar u trots op kunt zijn?”, schreef een boze inwoner naar de voltallige gemeenteraad.

De woonregio Den Haag telt 165.000 mensen die ingeschreven staan voor een sociale huurwoning. Twintigers met een prima baan en dito inkomen blijven noodgedwongen in het ouderlijk huis omdat er geen starterswoning te krijgen is. Middeninkomens vertrekken gedesillusioneerd uit de stad om elders te starten. En bijna alle partijen die nu de komst van honderden woningen tegenhouden, staan wél steeds vooraan staan om de ongebreidelde bevolkingsgroei te faciliteren. De inzet zou moeten zijn, het remmen van de bevolkingsgroei enerzijds en bouwen voor de mensen die er al zijn anderzijds. 

Het NIMBY (Not In My Back Yard) effect op de Bellevue locatie staat niet op zichzelf. Bij elke bouwontwikkeling is de discussie terecht hetzelfde. Niemand wil immers een ‘verslechtering’ van zijn woongenot. Echter, een beetje inschikken van de één, kan een mooie start voor het hebben van een eigen woning voor de ander betekenen. Bij bouwontwikkelingen worden de belangen van bestaande bewoners, die ‘last’ ondervinden, zwaarder gewogen dan de belangen van de toekomstige bewoners. Die laatste hebben juist weer baat bij de bouw van woningen. Daar moet meer balans in.

Parallel daaraan dienen we als inwoners en politiek een open en constructief debat te voeren over de groei van de stad en de bevolking. Want of we het nu leuk vinden of niet; de gevolgen hiervan zullen de woningbouwopgave nog groter maken en de verhoudingen tussen de verschillende belangen daarin, alleen maar verder op scherp stellen. Wat kan en wil de stad nog aan? 

William de Blok

Raadslid Hart voor Den Haag/Groep de Mos