Edelgrootachtbaar College, 

Al sinds mijn aantreden in de politiek erger ik mij groen en geel aan de stroperigheid waarmee de overheid de belangen van burgers behartigt. 

Of beter gezegd: dat nalaat!  Het opkomen voor de 

– al dan niet individuele – belangen van burgers en ondernemers, die worden platgewalst door de gemeentelijke regeltjesbulldozer, werd daarom mijn politieke missie.”

De politicus als Ombudsman, waarbij de volksvertegenwoordigende taak met stip op nummer één staat.  Benaderbaar, altijd bereikbaar en denken in oplossingen, niet in problemen.  Dat is in een notendop de Ombudpolitiek. 

Een ideologie die de rechtbank van Rotterdam omschreef als een ‘mooie vorm van politiek bedrijven’.  Hoogleraar Geerten Boogaard stelt dat deze vorm van politiek grote groepen mensen – vaak afgehaakt – weer betrekt bij het lokale bestuur. 

Maar door het Openbaar Ministerie wordt de Ombudspolitiek al jaren gecriminaliseerd en beschimpt. 

Het OM,

een welhaast onverslaanbaar instituut, dat blijft hangen in het eigen gelijk, 

dat niets doet met de vele verhoren waar ik spraakwater tekortkwam, 

maar kiest voor een prestigestrijd i.p.v. doen aan waarheidsvinding. 

Het OM, 

dat stelt wegens een personeelstekort scherpe keuzes te moeten maken

uit welke zaken zij wél of niet behandelen,

heeft na de miljoenen euro’s en de vele mankrachtsuren die de zaak De Mos gekost heeft,

toch besloten om de afgelopen weken het hele circus weer op te tuigen.

En dat terwijl de rechters in Rotterdam niets heel lieten van de verdenkingen.

De rechtbank was zeer kritisch op de werkwijze van het Openbaar Ministerie.

Die werkwijze is, 

louter en alleen bekeken door een corruptiebril, 

veel te rigide geweest, oordeelde de rechters.

Ze stelden naast onze onschuld ook vast dat de partijdonaties, die door de vijf ondernemers die nu ook weer terechtstaan zijn gedaan uit goede bedoelingen.

Na een jarenlange voortdurende hel werden de betrokkenen vorig jaar april volledig vrijgesproken op alles wat hen ten laste was gelegd, 

Tijd om het geschonden democratische proces in de Hofstad te helen. 

Althans dat dachten wij. 

Direct na de vrijspraak spraken wij verzoenende woorden richting het OM. 

Oud-OM-topman Gerrit van den Burg liet bij het tv-programma WNL optekenen dat hij de woede van De Mos begreep.  En het OM had immers waar het bij de regiezitting in oktober ‘22 om vroeg; een duidelijke uitspraak van de rechter. 

Wat zeg ik? Van maar liefst drie rechters. 

Ook richting politieke partijen hebben wij geen wraakzuchtige houding ten toon gespreid over alle valse aantijgingen aan ons adres, geen boosheid over de jarenlange uitsluiting van onze hele partij die door partijen is gedaan op basis van een verdachtmaking en door framing.

Nee,

wij hebben ingezet op verzoening en op het rechtdoen aan het klip en klare vonnis.

Daarom hebben we de toenmalige coalitie van D66, VVD, GroenLinks, PvdA en CDA een aanschuifvariant aangeboden, waarbij niemand weg hoefde uit het college, maar Hart voor Den Haag er wél bij moest.

Die variant had de steeds verder groeiende polarisatie in de derde stad van Nederland het hoofd kunnen bieden en had het broze vertrouwen van de kiezer in de politiek kunnen herstellen.

Ondanks dat burgemeester Van Zanen de gemeenteraad de opdracht meegaf om met elkaar op zoek te gaan naar een verbindende oplossing, bleef men uitsluiten en polariseren.

Ook toen de Haagse VVD de stekker eruit trok en het college viel, weigerden partijen om recht te doen aan zowel de verkiezingsuitslag als aan de volledige vrijspraak.

Sterker nog:

ná het door het Openbaar Ministerie ingestelde beperkte hoger beroep,

misbruikten diverse partijen dat weer als uitsluitingshefboom richting onze partij.

Niets is er gedaan met de peiling die uitwees dat 64% van de Hagenaars, Hagenezen, Scheveningers en Loosduiners vindt dat Hart voor Den Haag terug in het college moet.

Niets is er vanuit de gemeenteraad en het OM gedaan qua rehabilitatie van de Hart voor Den Haag wethouders die ten onrechte en op oneigenlijke gronden zijn weggestuurd.

Niets is er gedaan om de diep geslagen kloof,

zowel in de raad als in de stad, te dichten

We hebben daardoor nu dus een college dat deels bestaat uit partijen die verloren hebben en uit wethouders die fungeren als brokkenpiloot vanwege het onthutsende gebrek aan bestuurservaring.

Een college dat slechts op de winkel past, en dat 

– waarschijnlijk ingegeven door deze zaak –

 niet durft te bouwen aan een betere stad. 

En maar blijven onderzoeken waarom de kiezer het vertrouwen in de politiek en de rechtsstaat verliest.

En hoe politiek gekleurd is het Openbaar Ministerie bij dit alles geweest?

De heftigheid van de invallen en de keiharde beschuldigingen daarbij maakten het aanblijven van mij en wethouder Guernaoui onmogelijk en leidde in oktober 2019 tot de val van College De Mos I;

De zware beschuldiging van deelname aan maar liefst twee criminele organisaties zorgden ook daarna voor keiharde – en blijvende uitsluiting door andere partijen;

De duur van het onderzoek, tilde de behandeling van zaak door de rechtbank over de gemeenteraadsverkiezingen van ‘22 heen; daarmee werd de zaak per definitie dus een politiek proces En dan, met zo’n duidelijke volledige vrijspraak,

een onbegrijpelijk gedeeltelijk hoger beroep instellen;

Daarmee bleken de woorden van oud-OM-topman Van der Burg dat het Openbaar Ministerie de maatschappelijke consequenties van de langslepende zaak serieus neemt helemaal niets waard;

Wéér werd Hart voor Den Haag uitgesloten van coalitiedeelname

en wéér had het politiek gekleurde OM daar dus invloed op.

Met het zeggen dat het frame van criminele organisaties,

iets waar alle betrokkenen zwaar onder geleden hebben,

‘niet had gemoeten’ vertoont het Openbaar Ministerie sadistische trekjes.

De OM-sorry machine draaide eerder al overuren bij de valsheid in geschrifte die zij pleegde door te knippen en te plakken binnen het dossier.

Bij het voorgedragen OM hoorspel tijdens het requisitoir werd de knip-en-plak show nog even dunnetjes herhaald.

Ook aan de oprechtheid van het OM mag worden getwijfeld

Immers:

op het nu teruggetrokken frame van criminele organisaties wilde ze de betrokkenen voor vele maanden,

op water en brood,

het gevang ingooien.

De huidige baas van het OM,

dhr. Otte,

deed daar onlangs met zijn opmerking

“Voor ons had De Mos niet weggehoeven als wethouder” 

nog een schepje bovenop.

Hij weet immers dondersgoed dat het OM het democratische proces in de stad Den Haag al bijna 5 jaar ontwricht,

dat door het handelen van het OM:

– een college is gevallen;

– de grootste partij al jarenlang buiten coalitiedeelname wordt gehouden;

– de stad niet kreeg waar het massaal op had gestemd;

– en de levens van betrokkenen verwoest zijn- en worden.

Zo heb ik zelf,

na jarenlang strijdbaar in de vechtmodus gezeten te hebben,

in de maanden november/december serieus overwogen om te stoppen.

Om mijn leven,

wat al over de helft is, een andere,

een wellicht positievere, wending te geven door totaal wat anders te gaan doen.

Om mijzelf niet langer te hoeven verdedigen voor het binnenhalen van een paar partijdonaties. 

Iets wat volstrekt legaal is! 

Dagelijks ondervinden ik en de andere betrokkenen last van de gigantische klopjacht die het Openbaar Ministerie op ons houdt.

Zo sta ik op een zogenaamde PEP-lijst nog steeds te boek als iemand die onderdeel is van criminele organisaties

Een beschuldiging waar het OM inmiddels dus excuses voor heeft aangeboden.

Maar als mens, als volksvertegenwoordiger en als ondernemer kom ik nog dagelijks in zeer grote problemen door deze niet herstelde ernstige vorm van smaad en laster.

Als oud-onderwijzer, 

naast mijn raadswerk en andere bezigheden, 

een dag per week voor de klas staan, afgeketst wegens vermeend corruptie! 

Sparen voor je pensioen? No way bij  de bank Brand New Day, geweigerd! 

Pas had ik de grootst mogelijke moeite een notaris te overtuigen dat hij echt geen gangster inschreef als bestuurder van een stichting.

De valse aantijgingen van het OM hebben ook een klimaat geschapen waar sommigen geloven wat er gezegd is.

Op social media krijg ik verwensingen en wordt er door wat droeftoeters duimen gedraaid voor wat overuren in het spinhuis. 

Onlangs werd ik onheus bejegend in de tram. Naast het voor mij brengen van de Hitlergroet,

was ik volgens de man een ‘corrupte klootzak.’

Ik hoor u denken

Waarom zou ik deze zware last nog langer dragen? 

Zo worden besmuikt terwijl het OM zelf zegt dat ik mijzelf met nog geen eurocent heb verrijkt. 

Het antwoord is simpel Edelgrootachtbaar College

Ik hou van Den Haag en Den Haag houdt van mij!  

Het heeft lang genoeg geduurd dat de stad prachtige ideeën is afgenomen. 

Het mag niet gebeuren dat al die stadsgenoten die hun geloof in de lokale overheid dankzij onze Ombudspolitiek juist hebben hervonden, definitief gaan afhaken. 

Zij zijn – samen met de stad – de grootste slachtoffers van dit treurige schouwspel

Ik wil door met de vorm van aandachtspolitek (feelgoodpolitiek) voor burgers, waarbij ik op pragmatische wijze blijf kijken naar wat er wél, in plaats van wat er niet kan.

Ik zal veel op straat te vinden zijn, mijn oren en ogen goed openhouden en met een ijzeren discipline oplossingen blijven aandragen voor de vele uitdagingen waar onze stad voor staat.

Ik houd geloof in onze wijkaanpak waarmee we met onze voeten in het veen en in het zand staan.  Ik beloof duidelijke taal en oplossingsgerichte Ombudspolitiek. Gewoon de telefoon oppakken en emails beantwoorden. De wijken intrekken, ook als er geen verkiezingen zijn. 

Ik blijf klankborden als de expertise even ontbreekt en zal – zeker zolang het gelijke speelveld tussen landelijke en lokale politieke partijen ontbreekt – op zoek blijven gaan naar funding om campagne te voeren, om te concurreren met landelijke partijen waar het geld tegen de plinten klotst 

En natuurlijk blijf ik op zoek naar ondernemers die willen investeren in de stad en mee willen helpen om onze ambitie – Den Haag beter- mooier en leefbaarder maken – te verwezenlijken. 

En weet daarbij: Een Hagenees is niemands knecht en zit zeker niet in de zak van welke donateur dan ook.  Ik geef niet op omdat ik de onvoorwaardelijke steun vanuit mijn stad, mijn partij en mijn fractie, maar ook van mijn partner, mijn familie en vrienden geniet. 

Ik zal deze partij in 2026 naar een mega overwinning leiden en de mooiste dagen van Den Haag liggen daarmee echt nog voor ons. 

Maar Edelgrootachtbaar College, 

Wat zou het voor mijn naasten, mijn partijgenoten, mijzelf, 

maar vooral voor de stad en de democratie fijn zijn als ik die strijd,  met open vizier kan leveren, zonder het allesverstikkende corruptieframe, 

Ik vertrouw op uw wijsheid, uw mensenkennis en uw onafhankelijkheid.

Daarom reken ik – opnieuw – op een integrale vrijspraak op al datgeen wat mij ten laste is gelegd, zodat er eindelijk een einde komt aan deze voortdurende heksenjacht en de jaren van onophoudelijke strijd, Ik kan werken aan het herstellen van mijn imago en reputatie, 

aan het vertrouwen en integriteit, beiden zo broodnodig in mijn vak. 

Maar vooral dat ik eindelijk vol overgave weer kan doen waar ik enorm goed in ben; 

het met hart voor Den Haag bedrijven van Ombudspolitiek en dienen van de stad die mij zo lief is. 

Dank u wel 

Lees de spreektekst ook hier terug: