Helaas komt het steeds vaker voor: ouders die na hun toch al verdrietige scheiding, dakloos raken. Vaak blijven moeder en kinderen achter in de gezamenlijke woning en vertrekt de vader naar elders. Alleen is niet iedere in scheiding liggende ouder in staat om direct een dure huurwoning te vinden, laat staan te betrekken. Voor de sociale huurwoningen via Woonnet Haaglanden bestaan ellenlange wachtlijsten en helaas is het verbreken van een relatie geen reden om een urgentieverklaring af te geven.
Dit ondervond ook Marc Keus. Na zijn echtscheiding raakt hij dakloos, sliep bij vrienden op de bank en zelfs in zijn auto. “De scheiding was al ingrijpend, maar wat er daarna gebeurde, echt de hel op aarde. Door een aanvraag voorlopige voorzieningen moest ik van de rechter mijn huis verlaten en vanaf dat moment was ik dakloos. Uiteindelijk kon ik, met hulp van de burgemeester, een kamer krijgen in het Bella Vista Hotel. Die kamer moest ik delen met iemand een GGZ achtergrond en lag nachten wakker omdat mijn kamergenoot aan het spoken was. Geen plek om mijn jonge kinderen te ontvangen”.
In vele andere steden bestaan al zgn. Parentshouses. Stichting Parentshouse richt samen met vrijwilligers en ook vaak met steun vanuit de gemeente huizen op, waar ouders na hun scheiding op adem kunnen komen in een eigen appartement, hun kinderen in alle rust kunnen en mogen ontvangen en een normaal postadres hebben en van daaruit op zoek kunnen gaan naar een eigen woning. Er wordt voor deze appartementen ook gewoon huur gevraagd. Een snelle doorstroming is van belang.
Daarom willen raadslid Rita Verdonk en fractievertegenwoordiger Monique van Stuijvenberg dat de gemeente in overleg met de woningcorporaties, meewerkt aan een urgentieverklaring voor deze groep gescheiden ouders, zodat er snel een eigen woning betrokken kan worden.
“Volgens het rapport van de GGD, over de evaluatie Permanente Winteropvang 2021-2022, zijn er alleen al voor de opvang tijdens de koude maanden, 7-10 ouders die dakloos zijn geraakt na een scheiding. Daarnaast kost het de gemeente ca. € 30.000 per jaar om een dakloos iemand op te vangen en te begeleiden. Dit geld kan dus ook geïnvesteerd worden in de Scheidingshuizen”, aldus beide dames van Hart voor Den Haag.
Met Marc is het uiteindelijk weer redelijk goed gekomen. Hij heeft inmiddels een eigen huisje en is heel langzaam de relatie met zijn kinderen weer aan het opbouwen. Dat dit alles zijn sporen heeft nagelaten bij zowel Marc als zijn kinderen, mag duidelijk zijn.
Raadslid Rita Verdonk dient tijdens de raadsvergadering van donderdag 9 maart een motie in om de wethouder op te roepen onderzoek te doen naar de Scheidingshuizen voor Den Haag.