“Ik hoor maar niets van de gemeente. Waarom duur het allemaal zo lang? Het is geen manier van doen om mensen zo lang te laten bungelen? Ik krijg minder uren voor hulp in het huishouden. Een schandalige WMO-korting op de vervoersvergoeding! Wat ik aan het stadsbestuur zou willen vragen is hoe zij met een gerust geweten mensen met een laag inkomen honderden euro’s kan afnemen, of het Stadsbestuur zich realiseert wat dit voor mensen betekent die al veel ziektekosten hebben en veel moeite hebben om rond te komen. Mijn huur ging ook al met ruim 88 euro omhoog.”

“En zo kan ik wel even doorgaan,” zegt Hart voor Den Haag-raadslid Janice Roopram. In de voortgangsrapportage kostenbeheersing WMO en Jeugd 2020 wordt aangegeven dat de gemeente kritischer moet zijn, zuiniger om zal moeten gaan met spullen, ondersteuning en hulp. En dat geldt zowel voor de mensen die bij de gemeente werken en hier een rol in spelen, voor de zorgaanbieders en ook voor de inwoners van Den Haag. “Het stadsbestuur blijft maar aangeven dat iedereen die zorg nodig heeft, zal de zorg ook krijgen. Maar dat gaat er bij mij niet in. De klachten blijven maar binnenkomen.”

Volgens Roopram moeten WMO-ambtenaren sneller en adequaat probleemgevallen aanpakken bij bijvoorbeeld bij woningaanpassingen zodat WMO- cliënten sneller geholpen kunnen worden met hun probleem. Zo voorkom je ook ongelukken.  

Een klacht uitgelicht:

Een aannemersbedrijf van een woningcorporatie kreeg vanuit de gemeente de opdracht om een wanddouchestoel te verlagen. Zonder langs te komen, de situatie te bekijken heeft het aannemersbedrijf blindelings twee andere douchepoten besteld. Achteraf is gebleken dat de douchestoelpoten niet verlaagd kunnen worden naar de gewenst hoogte. Ook moesten enkele tegels vervangen worden. Maar liefst drie verschillende kleuren wandtegels zijn geplaatst door de aannemer. 

De aannemer kan geen passende oplossing bieden en zo loopt de zaak 6 maanden verder met als resultaat dat de kwetsbare oudere mensen na 6 maanden nog steeds niet is geholpen zijn. Ook de WMO-ambtenaren grijpen niet in en ze komen hun afspraken niet na.

De afdeling WMO voert geen controle uit op de uitgevoerde woningaanpassingen door de aannemers en laat dit aan de WMO-cliënt zelf over die zelf natuurlijk een leek is op dat gebied. Ook hebben deze oudere mensen vooraf een verklaring moeten ondertekenen voor akkoord. Ze kunnen zelf niks ondernemen omdat ze zelf geen gespecialiseerde aannemersbedrijf mogen inschakelen. Ze staan machteloos toe te kijken hoe het keer op keer fout gaat. 

“Ze voelen zich niet gehoord, ze voelen zich in de steek gelaten. Er werd zelf geadviseerd door de WMO-ambtenaar dat ze maar zelf een plastic kuipstoel moeten kopen. Of misschien de pootjes afzagen? Het aannemersbedrijf wordt door de gemeente niet op hun vingers getikt. Kortom de kwetsbaren zijn weer eens de dupe!” Aldus Janice Roopram.

Roopram zal donderdag 29 oktober in de commissie Samenleving, bij bespreking Programmabegroting 2021 – 2024, vragen stellen over bovenstaand verhaal.