In februari 2010 overkwam de familie Pirbux een verschrikkelijk drama. Het begon met de inzet van een protocol kindermishandeling door het ziekenhuis waar de toen ernstig zieke zoon van de familie Pirbux werd behandeld.

Op 25 februari, tien dagen na de bevalling van de jongste zoon van de familie Pirbux, is ook hij geplaatst in een crisis pleeggezin en vervolgens in een netwerkpleeggezin. Beide zonen waren onrechtmatig uithuisgeplaatst, blijkens uit de feitelijke bewijsstukken. Inmiddels woont de oudste zoon sinds juni 2015 weer bij de ouders na vijf jaar te hebben gewoond bij verschillende instanties/pleeggezinnen. Op de manier hoe het gezin uit elkaar werd gerukt en wat ze al die jaren hebben meegemaakt met onder meer instanties zoals Jeugdbescherming en Raad van Kinderbescherming, is zeer schrijnend. De strijd om de jongste zoon weer terug te halen naar het gezin, naar zijn oudere broer, is een ongelooflijk en zeer onrechtvaardig verhaal. De ouders worden van het kastje naar het muur gestuurd en uiteindelijk voelen ze zich niet gehoord en dus niet geholpen door geen enkele instantie. “Het is ongelooflijk en zeer triest hoe er onterecht wordt omgegaan met ouders. Ik viel zowat van m’n stoel toen ik vernam dat jeugdformaat in het bijzijn van het kind, zich negatief uitte over de ouders. Dit is structureel het kind kapot maken in plaats van het kind helpen!” Zegt Janice Roopram.

Gemeenteraadslid Janice Roopram ontvangt met enige regelmaat van dit soort ernstige casussen waarbij ouders ten einde raad zijn en het ten koste gaat van het belang van het kind. Zondag 25 april is het Wereldbewustwordingsdag ouderverstoting en oudervervreemding een goede aanleiding om het Haagse stadsbestuur te bevragen wat hun visie en aanpak is op dit gebied.

“Geld is nodig maar is niet altijd de oplossing. Het begint ook bij kennis en ervaring van de hulpverleners. Er zijn jonge onervaren hulpverleners die bepalen voor bijvoorbeeld een vader of hij zijn kind mag zien. En soms ondanks een OTS (ondertoezichtstelling) jarenlang zijn kinderen niet ziet, zonder enig gegronde reden. Dit zou toch eigenlijk strafbaar moeten zijn? Er wordt dan geweigerd om ouderverstoting te erkennen,” zegt Janice Roopram. “Wie controleert of de situatie van het gezin op feiten is gebaseerd? Of de vader of moeder geschikt is om het kind op te voeden? Er moet met onafhankelijke experts onderzocht worden of maatregelingen noodzakelijk.” In februari 2021 verscheen daarop het Adviesrapport van het Expertteam Ouderverstoting. Het adviesrapport bestond uit aanbevelingen en een plan van aanpak gericht aan Minister Dekker van Rechtsbescherming om bij scheidingen in het familierecht contactverlies tussen kinderen en ouders te voorkomen. De Minister omarmde dit rapport en heeft aangegeven via een drieslag van Preventie, Naleving en Kennis ouderverstoting te willen aanpakken. In het Adviesrapport van het Expertteam wordt het scheidingsloket/ScheidingsAdviesTeam benoemd. Hier wordt het niet opvolgen van afspraken ten aanzien van de omgang met beide ouders gemeld. “Dit zou een goede start zijn, ik ben benieuwd wanneer het college start met aanbevelingen voortgekomen uit het rapport. Bijvoorbeeld het opzetten van een

ScheidingsAdviesTeam. Ouders voelen zich niet gehoord en weten vaak niet door bureaucratische rompslomp waar ze terecht kunnen voor onafhankelijk advies een ScheidingsAdviesTeam of gespecialiseerde Herstelteams zou wellicht de oplossing kunnen zijn.

*Het Vader Kennis Centrum (VKC), een Stichting die zich al tientallen jaren inzet voor gedeeld en gelijkwaardig ouderschap na (echt)scheiding en bijstand verleend aan vaders en moeders, die het contact met hun kinderen tijdens- of na (echt)scheiding hebben verloren of dreigen te verliezen, blijft enigszins wantrouwend. Het VKC betreurt het feit dat juist overheidsinstanties, door hun handelen of juist het gebrek daaraan, nog steeds vaak een negatieve rol vervullen bij het tot stand komen of in stand houden van ouderverstoting.

Roopram wil weten van het college wat hun aanpak is omtrent de berichtgevingen dat kinderen onterecht uit huis worden geplaatst door slecht feitenonderzoek. Of het college het beeld herkend dat jeugdzorgmedewerkers hun rapporten baseren op aannames en dat er nauwelijks tot geen feitenonderzoek plaatsvindt.

Er moet naar kinderen geluisterd worden en tot op zekere hoogte ook zeker rekening gehouden worden met hun wensen, echter uiteindelijk bepalen in de eerste plaats de ouders (volwassenen rond het kind) de structuur en grenzen waarbinnen het dagelijks leven van het kind zich afspeelt. Kinderen moeten vooral kinderen kunnen zijn en zich niet met volwassen zaken bezig hoeven houden.

“Ouderonthechting is zeer schadelijk voor het kind, voor de ouders en de betrokken familieleden, denk maar aan opa’s en oma’s. Verhalen dat zelfs de grootouders het kind niet mogen zien gaat m’n verstand te boven. Juist omdat de kinderen zelf aangeven ook hun opa en oma te missen. Er moet nu eindelijk actie ondernomen worden en hoop hiermee het ijs te breken dat hopelijk gemeente Den Haag de voortouw hierin neemt.” Aldus Janice Roopram.

Roopram wil dat gemeente Den Haag jaarlijks op 25 april op Wereldbewustwordingsdag ouderverstoting extra zichtbare aandacht besteed in het belang van het kind, van hun ontwikkeling en de band met beide ouders en betrokken familieleden.

* https://vaderkenniscentrum.nl/

Lees hier onze schriftelijke vragen