Voorzitter, mijn collega’s hier in de gemeenteraad, onze supporters op de publieke tribune en de duizenden mensen die nu voor hun tv gekluisterd zitten en aan het wachten op de beëdiging van Richard; wees niet bang, ik ben zo klaar.
Vlak voor het zomerreces had ik tijdens mijn maidenspeech niet verwacht dat ik een paar maanden later alweer mijn afscheidsspeech zou geven. Het enige voordeel is dan toch wel de weinige interrupties die ik steeds tijdens mijn speeches krijg…. Maar alle gekheid op een stokkie; het was na 1 oktober een makkelijke keuze om mijn zetel op te geven. Partijbelang en het algemeen belang hebben bij mij altijd voorop gestaan; het is belangrijk dat Richard weer de fractie kan en gaat leiden.
Ookal ben ik niet de volle vier jaar raadslid geweest, het was een mooie tijd en een voorrecht om raadslid te mogen zijn in deze geweldige stad. Ook dankbaar dat ik deze kans heb gekregen. Deze tijd was nooit zo mooi geweest zonder mijn collega’s in de fractie. Waarvan ik met 100% zekerheid kan zeggen dat dit buiten de grootste ook de gezelligste fractie is hier in het stadhuis.; Janice, Nino, Ralf, René, Jelle, William, Mohammed en Monique eigenlijk al vanaf het kandidatenklasje waren we een hechte groep en zijn we door de gebeurtenissen van de afgelopen maand alleen maar hechter geworden.
En nee, ik ben niet iemand vergeten want ik wil Arjen Dubbelaar, jou, nog even apart noemen: Dat we hechter zijn geworden en bij elkaar zijn gebleven hebben we met elkaar gedaan onder jouw bezielende leiding. Blijf vooral de komende jaren de nuchterheid zelf. Ik kijk er naar uit met jullie allemaal over 2,5 jaar weer in de raadsbanken te zitten.
Maar ook het fractieteam, waar ik zelf eerst bijna drie jaar deel van uitmaakte voordat ik raadslid werd en waar ik vanaf morgen ook weer bij hoor: Elias, Anna, Lorraine en Lex. Jullie zijn stuk voor stuk bijzondere mensen die het werk voor ons zo veel makkelijker hebben gemaakt. Bedankt en tot morgen op de fractiekamer. Ik verwacht natuurlijk wel een feestelijk onthaal.
Een persoonlijk dieptepunt voor mij buiten de afgelopen maand was voor toch wel de #tipvanmieke. Na een wat jolige foto met een heerlijke fles wijn uit Israël, stroomde mijn inbox vol racisme en jodenhaat. Dit gaf weerzingwekkend bloot waar vele joden dagelijks mee te maken hebben; jodenhaat
De afgelopen anderhalf jaar was de aanpak van antisemitisme en de bewustwording daarover dan ook één van mijn speerpunten. Zo is deze week de Week van Respect. Jarenlang was de opening van de week van respect al in Den Haag, maar de Den Haag was nooit officieel partnergemeente. Ik ben blij dat wij dit afgelopen jaar voor elkaar hebben gekregen. Want zoals de oprichter van de Respect Education Foundation afgelopen maandag bij de officiële opening zei; Alles begint in het klaslokaal.
En in het kader van 75 jaar vrijheid heeft ex-wethouder Rachid Guernaoui na een oproep van ondergetekende geld beschikbaar gesteld voor schoolexcursies naar Auschwitz of Westerbork om de verhalen tastbaar te maken. Laten we hopen dat met deze initiatieven een Den Haag zonder jodenhaat een stap dichterbij is.
In mijn ontslagbrief schreef ik ; de politiek is nog lang niet van mij af en tot snel. Goed nieuws; over drie weken wordt ik naast medewerker op de fractie ook weer beëdigd als fractievertegenwoordiger. Ik kijk ernaar uit om met veel enthousiasme weer in de commissies te zitten, dus maak uw borst maar nat.
En laat ik afsluiten om te zeggen dat ik van deze stad en haar inwoners hou. Maar vergeet niet, afscheid nemen bestaat niet – tot in 2022 en zet ons op 23.